اگر از تو می نویسم...
نه اینکه غمگینم
نه اینکه خوشحالم از رفتنتان
چه بگویم...
رفتنتان هنوز غیر قابل باور است اما...
وقتی اتفاقات این چند ماه را مرور می کنم...
وقتی دست نوشته هایت را خواندم خواهر؛
وقتی پیج آقا احسان را مرور میکنم؛
و بی تابی شما را برای رسیدن به معشوقتان می بینم...
شاید باورش سخت باشد برای دیگران...
اما خوشحالم برایتان...
مرگ دیر یا زود به سراغ همه یمان می آید 
اما شما...
چقدر زیبا گذشتید از این مرحله...
و چقدر معشوق زیبا؛
همه چیز را مهیا کرد برایتان
انگار که فرش قرمزی گشودند
پیش پای تان...
آفرین خواهرم
آفرین برادر احسان
@najmeh_harouni
@ehsan.nobakht