ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
📌قبل از آنکه جسم هایشان قصد کربلا کند،روح هایشان مقیم کربلا شده بود...قبل از آنکه خدا خریدارشان باشد، لبخند و نگاه حسین علیه السلام به دنبالشان بود...قبل از آنکه بخواهند ظاهر را حسینی کنند، اول باطن را عاشورایی کرده بودند...و قبل از آنکه به چگونه مردن فکر کرده باشند، چگونه زیستن خود را، باب میل حسین (ع) انتخاب کرده بودند و اینگونه رفتن، هدیه ی آن جهاد اکبری بود که در زندگی خود پیاده کردند... شهید راه کربلا شدن، قسمت هرکسی نمیشود...تا حسین تورا دعوت نکند، تا حسین تو را صدا نزند،ذتا به دل حسین ننشسته باشی، در این راه، حتی خراشی هم برنمیداری... حسین همه را در تاریخ صدا زد..."هل من ناصر" حسین برای تمام تاریخ بشر است اما به خیمه خود خواندن با صورتی خونین..دیگر جنس دعوتش فرق میکند... اگر زندگی ات رنگ حسین گرفت،بدان که چگونه رفتن تو نیز دست حسین است...و حسین زیبا میبرد تورا... اللهم الرزقنا توفیق الشهاده فی سبیل الحسین علیه السلام...